Tomek to młody, ok. 1,5-roczny psiak w typie jamnika. Jest troszkę większy niż rasowy jamnik. To pies otwarty na nowe relacje oraz spragniony kontaktu z człowiekiem. Wykorzystuje każdą nadarzającą się okazję by być przy opiekunie, przytula się, łasi, domaga się głaskania po całym ciele, szczególnie brzuszku. Tomek jest bardzo łagodny i wpatrzony w opiekuna. Tomcio, ze względu na młody wiek, jest troszkę nieokrzesany i trudno mu się skupić na jednej rzeczy. W głowie roi mu się od pomysłów, które chce realizować. Wszędzie go pełno, ciężko było mu zrobić wyraźne zdjęcia. 😉 Mimo jego temperamentu, Tomka określamy jako psa, który ma w sobie potencjał. Jest chętny do nauki i nastawiony na współpracę z człowiekiem, a do tego bardzo inteligentny. Bardzo lubi węszyć i uwielbia spacery w nieznane. W domu na pewno będzie potrzebował zabaw i ruchu. Wychodząc poza schronisko nie za bardzo zwraca uwagę na osobę wyprowadzającą. Spacerując po leśnych ścieżkach jest w swoim żywiole, wspina się na przewrócone drzewa i buszuje w krzakach. Nie przepada za dominującymi samcami, ale i z nimi potrafi się dogadać. Może zamieszkać w domu z psim rodzeństwem, ale przed adopcją wymagamy spaceru zapoznawczego. 

Hetor to średni, sięgający do kolana pan w średnim wieku (ok. 7 lat). To jeden z sześciu psów, jakie przyjechały do nas ze schroniska w Wojtyszkach. Pracownicy tamtejszego schroniska są niechętni do wydawania psów osobom zainteresowanym, tym samym przekreślają czworonogom jakiekolwiek szanse na znalezienie domu. Hetor mieszka u nas już od kilku miesięcy i z każdym dniem jesteśmy nim coraz bardziej zachwyceni. Ten uroczy dżentelman jest uśmiechniętym, pozytywnym, łagodnym i nienachlanym psem, który najlepiej czuje się wśród ludzi. Pięknie zachowuje się do człowieka, nie ma w nim żadnej agresji. Uwielbia być głaskany. Z przyjemności mruży oczka, gdy głaszczemy go pod głową. Pcha się na kolana, chce być jak najbliżej człowieka. Hetor bardzo ładnie chodzi na smyczy i delikatnie częstuje się smaczkami z ręki. Ma spory apetyt i za smakołyki nauczy się wielu komend. 🙂 Jest bardzo mądry i grzeczny. Na spacerach chodzi blisko nogi, a gdy się oddali, wystarczy go przywołać i wraca do opiekuna. Stara się zachować czystość w kojcu. Hetor dzieli boks z innym Wojtyszkowym pieskiem – Szakalem. Hetor idealnie sprawdziłby się jako piesek do towarzystwa dla osoby starszej. 🙂 Po latach spędzonych w schronisku marzy już tylko o ciepłym kącie i pełnej misce, a w zamian obiecuje, że nie sprawi nowej rodzinie żadnych kłopotów. 🙂

Rafał trafił do nas z Rabą, która została już adoptowana. Maluch to młodziutki, około roczny piesek. To takie podrośnięty psi dzieciak, zachowuje się jeszcze jak typowy szczeniaczek. Uwielbia szaleć z człowiekiem i innymi pieskami.  Rafałek jest nieco nieśmiały, ale szybko się ośmiela. Na spacerze jest odważniejszy, zawsze na przodzie. 🙂 Jest ciekawski wobec obcych ludzi, znajomych zaczepia lekko podgryzając lub podskakując na kolanka. Dzieciak uwielbia kontakt z człowiekiem, wdzięczność za pokazaną uwagę wyraża lizaniem po twarzy i rękach.  Przychodzi się przytulać, próbuje wchodzić na kolana czy nadstawia brzuch do głaskania. Rafał oprócz pieszczot i mizianka uwielbia się bawić. Bawiąc się z wolontariuszami żwawo merda ogonkiem i aż cały się trzęsie z zadowolenia. 🙂 Maluszek jest przeuroczy, nie da się go nie lubić. Nie ma w nim żadnej agresji, może zamieszkać z innymi pieskami, a nawet kotkami. Rafał miał kontakt z dziećmi i wniosek jest jeden: Rafałek może zamieszkać w domu z dziećmi. 😀 Świetnie odnajdzie się jako piesek całej rodziny.

Nemo to absolutnie pozytywny, ok. 6-letni psiak.  Przekochany i lubiący kontakt z ludźmi. Jest całkowicie skupiony na człowieku, jedynie smaczki potrafią odwrócić jego uwagę. 😉 Apetyt ma spory, ale nie ma się co dziwić – gdy do nas przybył, był wychudzony. Nemo to średnio aktywny psiak. Zdecydowanie lubi pobiegać, pospacerować, ale potrafi się uspokoić i nie wymaga ciągłych zajęć. Najważniejszym zajęciem dnia jest dla Nemo kontakt z człowiekiem. Podaje łapkę, siada, opiera się na człowieku, całuje po twarzy i pokłada się do głasków. Piesio jest grzeczny i karny, ale jest jeszcze trochę nieokiełznany i na spacerze zdarza mu się zaplątać w smycz. 😉 Psiak na początku wyjścia próbuje być wszędzie na raz, jednak po kilku minutach spaceru się wycisza. Najlepiej ulubił sobie wyjścia na łono natury, uwielbia przemierzać polne i leśne ścieżki. Nemo cieszy się otaczającą go naturą, czerpie ze spaceru pełną piersią. W stosunku do psów bywa z lekka nagabujący, potrafi też jasno wyznaczyć granice gdy już nie chce kontaktu. Po wcześniejszym zapoznaniu mógłby zamieszkać z uległym psem. Utrzymuje także czystość w boksie. Psiak zyskał imię po głownym bohaterze  filmu „Gdzie jest Nemo”; jednak w jego przypadku zadajemy nieco inne pytanie – Gdzie jest domek dla Nemo? 😉 Serdecznie zachęcamy do adopcji tego pociesznego słodziaka! 🙂 

Spokojny, poczciwy Szakal poszukuje nowego domu. Życie Szakala nigdy nie było usłane różami. Psiak przyjechał do nas z Wojtyszek. Nie wiadomo, ile czasu spędził w tym strasznym miejscu. Szakal to piękny, lecz skrzywdzony pies. Niestety, lata zaniedbań w Wojtyszkach odbiły się na nim. Po wieloletniej tułaczce i złych przeżyciach Szakal jest ostrożny w kontaktach z obcymi, chociaż nigdy nie wykazał agresji. W sytuacji „podbramkowej” woli  skulić się na ziemi. Po krótkiej chwili Szakal pozwala na delikatne głaski, a z czasem ośmiela się coraz bardziej i sam podstawia się pod rękę. Uwielbia się przytulać z osobami, które zna. Rozdaje buziaki i przytulasy. Ogromną radość sprawiają mu pieszczoty. Ma mięciutką jak wełna sierść, głaskanie go to czysta przyjemność. 🙂 Szakal to poczciwota jakich mało. Jest szczęśliwy będąc obok opiekuna, bardzo lubi i ceni towarzystwo znajomych. Bije od niego łagodność, mądrość i opanowanie. Jest grzeczny, zachowuje czystość i slucha poleceń. To dobry pies. Dobrze reaguje na inne psy, wspaniale spaceruje. W kojcu mieszka z Hektorem, z którym zdążył się zaprzyjaźnić. Często zaczyna wspólne zabawy i gonitwy. Na spacerach idą noga w nogę. 🙂 Szakal może zamieszkać z innym psem. Szakal zasługuje tylko na ciepło i miłość człowieka, której zapewne nigdy nie zaznał.

Ten rudy dwulatek jest bardzo proludzki, kontaktowy, wpatrzony w dwunożnych. To typowy pies jednego pana. Do obcych zachowuje rezerwę. U nas najbardziej przypadł mu do gustu kierownik schroniska. To, jak Kokos zachowuje się w stosunku do niego, idealnie pokazuje, czego może spodziewać się przyszły opiekun. Rudzielec trzyma się kierownika jak cień, razem wchodzą do biura, do samochodu, wszystko robią wspólnie. Kokos na sam widok swojego ulubionego pracownika piszczy i próbuje zwrócić na siebie uwagę. Gdy zostanie wypuszczony z kojca, przytula się nogi i nie ma zamiaru jej puścić. Jest niezwykle oddany, bardzo lojalny. Kokos ma tendencję do bycia zazdrosnym o „swojego” pana. Jego zazdrość objawia się w sytuacjach, gdzie przez dłuższy czas p. kierownik nie zwraca na niego uwagi. By to zmienić, Kokos odstrasza każdego psa i człowieka wokół, aby to on był w centrum zainteresowania. Na co dzień, Kokos jest zgodny z innymi psami. Nie zwraca uwagi na koty. Może chodzić nawet bez smyczy, jest przyklejony do nogi. Jest średnio aktywny i nie wymaga długich spacerów. Stara się zachować czystość, nie niszczy ani nie gryzie. Kokos to idealny pies dla osoby samotnej poszukującej przyjaciela. Rudzielec zaangażuje się w relację z nowym właścicielem całym sobą, do końca swoich dni pozostanie mu lojalny.

Orbit to 2-letni, przepiękny pies odziany w „garnitur”. 😉 Jego czarną sierść zdobi biały krawacik i brązowy pysio. Sięga do kolana, waży 17 kg. Jest przyjazny do ludzi i choć w pierwszym kontakcie jest ostrożny i zdystansowany, to generalnie jest otwartym i kontaktowym psiakiem. Orbit przed przybyciem do schroniska miał właściciela, który niestety nie skupiał się nad tym, że pies chodzi samopas po dzielnicy, narażony na wiele niebezpieczeństw. To u nas nauczył się funkcjonować u boku człowieka. Orbit jest bardzo pozytywnie skierowany do znajomego opiekuna, ale nie jest nachalny w kontakcie. Lubi się przytulać. Przewraca się na plecy i wystawia brzuszek do głasków. Jest mocno wpatrzony w swojego opiekuna, pięknie utrzymuje kontakt wzrokowy, a cała jego aparycja sprawia jakby rozumiał wszystko co się do niego mówi. Orbit chętnie podejmuje zabawy. Lubi bawić się szarpakiem, biegać za piłką lub uczyć się nowych komend. To bardzo mądry i inteligentny pies. Jednocześnie jest bardzo wrażliwy i delikatny, potrzebuje czasu na oswojenie ze zmianami.  Chodzenie na smyczy wzbudza w nim strach. Puszczony luzem na wybiegu nie odstępuje człowieka na krok, chodzi za nim jak cień. Na dzień dzisiejszy Orbit najlepiej odnalazłby się w domu z ogrodem. Orbit to pies o średnim poziomie aktywności.l. Lubi wylegiwać się na nasłonecznionej trawce. W kojcu mieszka z młodym samcem, Zibo. Wcześniej mieszkał z suczką. Jest przyjaźnie nastawiony do innych psów, ale nie da sobie w kasze dmuchać. 😉 Orbit to kochany, rewelacyjny psiak, który czeka na troskliwy dom, w którym będzie traktowany jak członek rodziny.

Potter to piękny, średniej wielkości psiak w wieku ok. 4 lat. Potter to pies z paskudną przeszłością. Został znaleziony przywiązany do drzewa w lesie, bez szans na uwolnienie się. Nie wiemy, czym „zasłużył” sobie na taki los. Niestety nie naprawimy jego przeszłości, ale możemy sprawić, że już teraz nie spotka go nic złego. Potter to wesoły, przyjazny psiak, który chętnie zaczepia opiekuna do zabaw. Lubi biegać po wybiegu, węszyć nowe zapachy i harcować z psimi kolegami. Przeszłość odbiła się na psychice Pottera – pies boi się nagłych ruchów, zdecydowanie preferuje spędzać czas u boku spokojnych, opanowanych ludzi. Pieska określamy jako średnio aktywnego. Mimo jego zamiłowania do zabaw, Potter ceni sobie spokój i odpoczynek. Jest wpatrzony w znajomego człowieka, choć na wybiegu raczej chodzi swoimi ścieżkami. 😉 W pierwszym kontakcie jest zdystansowany, niekoniecznie przepada za głaskaniem przez obcych. Dzięki smaczkom, szybko można zdobyć jego zaufanie. Potter to kontaktowy i przyjacielski psiak. Jak już pokocha, to całym serduchem. Szukamy mu domku, który uszanuje jego granice i już nigdy go nie skrzywdzi. Potter najlepiej czułby się w domu z ogrodem. Preferowany dom bez dzieci.