Toster to nieduży, ładnie umaszczony piesek, który swoją uległość okazuje na każdym kroku. Wiele wskazuje na to, że w swoim krótkim dwuletnim życiu zaznał już wiele złego ze strony człowieka. Toster boi się gwałtownych ruchów, kuli się i kładzie na widok podniesionej ręki. Początkowo jest nieśmiały, jakby nie wiedział czy każdemu człowiekowi może ufać. Nie ma w nim jednak cienia agresji. Jest bardzo zrównoważonym, sympatycznym i bezproblemowym podopiecznym. Nie jest typem psa aktywnego, wystarczą mu spokojne spacery i wygodna kanapa, na której mógłby się wylegiwać. 😉 W stosunku do człowieka jest delikatny, bardzo uległy i nade wszystko ceni sobie jego towarzystwo. To pokorny maluszek, który cieszy się z każdego ciepłego gestu ze strony opiekuna. Miły i mimo, że młody to bardzo spokojny, opanowany. To przyjazny i przytulaśny piesek. Wpatrzony w człowieka, na wybiegu czy spacerze nie odstępuje go na krok. Toster ładnie chodzi na smyczy, choć zdarza mu się zaprzeć i stanąć w bezruchu gdy się czegoś przestraszy. Z każdym wyjściem jest coraz śmielszy, szybko się uczy i robi postępy. Tosterek dogaduje się z innymi psami. Boi się kotów. 😉 Toster idealnie odnajdzie się u boku spokojnej rodziny.

Tomek to młody, ok. 1,5-roczny psiak w typie jamnika. Jest troszkę większy niż rasowy jamnik. To pies otwarty na nowe relacje oraz spragniony kontaktu z człowiekiem. Wykorzystuje każdą nadarzającą się okazję by być przy opiekunie, przytula się, łasi, domaga się głaskania po całym ciele, szczególnie brzuszku. Tomek jest bardzo łagodny i wpatrzony w opiekuna. Tomcio, ze względu na młody wiek, jest troszkę nieokrzesany i trudno mu się skupić na jednej rzeczy. W głowie roi mu się od pomysłów, które chce realizować. Wszędzie go pełno, ciężko było mu zrobić wyraźne zdjęcia. 😉 Mimo jego temperamentu, Tomka określamy jako psa, który ma w sobie potencjał. Jest chętny do nauki i nastawiony na współpracę z człowiekiem, a do tego bardzo inteligentny. Bardzo lubi węszyć i uwielbia spacery w nieznane. W domu na pewno będzie potrzebował zabaw i ruchu. Wychodząc poza schronisko nie za bardzo zwraca uwagę na osobę wyprowadzającą. Spacerując po leśnych ścieżkach jest w swoim żywiole, wspina się na przewrócone drzewa i buszuje w krzakach. Nie przepada za innymi samcami, w boksie jest dominujący. Przypuszczamy, że będzie lepiej jeśli w przyszłym domu będzie jedynym psem.

Hetor to średni, sięgający do kolana pan w średnim wieku (ok. 7 lat). To jeden z sześciu psów, jakie przyjechały do nas ze schroniska w Wojtyszkach. Pracownicy tamtejszego schroniska są niechętni do wydawania psów osobom zainteresowanym, tym samym przekreślają czworonogom jakiekolwiek szanse na znalezienie domu. Hetor mieszka u nas już od kilku miesięcy i z każdym dniem jesteśmy nim coraz bardziej zachwyceni. Ten uroczy dżentelman jest uśmiechniętym, pozytywnym, łagodnym i nienachlanym psem, który najlepiej czuje się wśród ludzi. Pięknie zachowuje się do człowieka, nie ma w nim żadnej agresji. Uwielbia być głaskany. Z przyjemności mruży oczka, gdy głaszczemy go pod głową. Pcha się na kolana, chce być jak najbliżej człowieka. Hetor bardzo ładnie chodzi na smyczy i delikatnie częstuje się smaczkami z ręki. Ma spory apetyt i za smakołyki nauczy się wielu komend. 🙂 Jest bardzo mądry i grzeczny. Na spacerach chodzi blisko nogi, a gdy się oddali, wystarczy go przywołać i wraca do opiekuna. Stara się zachować czystość w kojcu. Hetor dzieli boks z innym Wojtyszkowym pieskiem – Szakalem. Hetor idealnie sprawdziłby się jako piesek do towarzystwa dla osoby starszej. 🙂 Po latach spędzonych w schronisku marzy już tylko o ciepłym kącie i pełnej misce, a w zamian obiecuje, że nie sprawi nowej rodzinie żadnych kłopotów. 🙂

Rafał trafił do nas z Rabą, która została już adoptowana. Maluch to młodziutki, około roczny piesek. To takie podrośnięty psi dzieciak, zachowuje się jeszcze jak typowy szczeniaczek. Uwielbia szaleć z człowiekiem i innymi pieskami.  Rafałek jest nieco nieśmiały, ale szybko się ośmiela. Na spacerze jest odważniejszy, zawsze na przodzie. 🙂 Jest ciekawski wobec obcych ludzi, znajomych zaczepia lekko podgryzając lub podskakując na kolanka. Dzieciak uwielbia kontakt z człowiekiem, wdzięczność za pokazaną uwagę wyraża lizaniem po twarzy i rękach.  Przychodzi się przytulać, próbuje wchodzić na kolana czy nadstawia brzuch do głaskania. Rafał oprócz pieszczot i mizianka uwielbia się bawić. Bawiąc się z wolontariuszami żwawo merda ogonkiem i aż cały się trzęsie z zadowolenia. 🙂 Maluszek jest przeuroczy, nie da się go nie lubić. Nie ma w nim żadnej agresji, może zamieszkać z innymi pieskami, a nawet kotkami. Świetnie odnajdzie się jako piesek całej rodziny.

Nemo to absolutnie pozytywny, ok. 6-letni psiak.  Przekochany i lubiący kontakt z ludźmi. Jest całkowicie skupiony na człowieku, jedynie smaczki potrafią odwrócić jego uwagę. 😉 Apetyt ma spory, ale nie ma się co dziwić – gdy do nas przybył, był wychudzony. Nemo to średnio aktywny psiak. Zdecydowanie lubi pobiegać, pospacerować, ale potrafi się uspokoić i nie wymaga ciągłych zajęć. Najważniejszym zajęciem dnia jest dla Nemo kontakt z człowiekiem. Podaje łapkę, siada, opiera się na człowieku, całuje po twarzy i pokłada się do głasków. Piesio jest grzeczny i karny, ale jest jeszcze trochę nieokiełznany i na spacerze zdarza mu się zaplątać w smycz. 😉 Psiak na początku wyjścia próbuje być wszędzie na raz, jednak po kilku minutach spaceru się wycisza. Najlepiej ulubił sobie wyjścia na łono natury, uwielbia przemierzać polne i leśne ścieżki. Nemo cieszy się otaczającą go naturą, czerpie ze spaceru pełną piersią. W stosunku do psów bywa z lekka nagabujący, potrafi też jasno wyznaczyć granice gdy już nie chce kontaktu. Po wcześniejszym zapoznaniu mógłby zamieszkać z uległym psem. Utrzymuje także czystość w boksie. Psiak zyskał imię po głownym bohaterze  filmu „Gdzie jest Nemo”; jednak w jego przypadku zadajemy nieco inne pytanie – Gdzie jest domek dla Nemo? 😉 Serdecznie zachęcamy do adopcji tego pociesznego słodziaka! 🙂 

Spokojny, poczciwy Szakal poszukuje nowego domu. Życie Szakala nigdy nie było usłane różami. Psiak przyjechał do nas z Wojtyszek. Nie wiadomo, ile czasu spędził w tym strasznym miejscu. Szakal to piękny, lecz skrzywdzony pies. Niestety, lata zaniedbań w Wojtyszkach odbiły się na nim. Po wieloletniej tułaczce i złych przeżyciach Szakal jest ostrożny w kontaktach z obcymi, chociaż nigdy nie wykazał agresji. W sytuacji „podbramkowej” woli  skulić się na ziemi. Po krótkiej chwili Szakal pozwala na delikatne głaski, a z czasem ośmiela się coraz bardziej i sam podstawia się pod rękę. Uwielbia się przytulać z osobami, które zna. Rozdaje buziaki i przytulasy. Ogromną radość sprawiają mu pieszczoty. Ma mięciutką jak wełna sierść, głaskanie go to czysta przyjemność. 🙂 Szakal to poczciwota jakich mało. Jest szczęśliwy będąc obok opiekuna, bardzo lubi i ceni towarzystwo znajomych. Bije od niego łagodność, mądrość i opanowanie. Jest grzeczny, zachowuje czystość i slucha poleceń. To dobry pies. Dobrze reaguje na inne psy, wspaniale spaceruje. W kojcu mieszka z Hektorem, z którym zdążył się zaprzyjaźnić. Często zaczyna wspólne zabawy i gonitwy. Na spacerach idą noga w nogę. 🙂 Szakal może zamieszkać z innym psem. Szakal zasługuje tylko na ciepło i miłość człowieka, której zapewne nigdy nie zaznał.

Sympatyczny Pongo szuka swojej rodzinki na zawsze. Ten uśmiechnięty przystojniak ze zdjęć to około 5/6-letni piesek. Psiaczek trafił do nas już kilka miesięcy temu. Mimo jego cudownego charakteru i niebanalnej urody, nie znalazł do tej pory domu. Pongo sięga pod kolano, ma kudłatą, kręconą sierść i klapnięte, jaśniejsze uszka. Przypomina fryzyjskiego psa wodnego. Możliwe, że w jego żyłach płynie krew tej rasy. Fryzyjski pies dowodny jest czuły, spokojny, oddany, inteligentny i czujny. Taki też jest Pongo. To świetny pies, fajny kompan do spacerów i wymarzony towarzysz przy codziennych czynnościach. Pongo jest nieco nieśmiały i ostrożny w stosunku do obcych. Szybko jednak przekonuje się do ludzi i pokazuje swój charakter. Gdy już kogoś pozna, merda ogonkiem i rozdaje buziaki. Jest niezwykle towarzyski i koleżeński. Uwielbia być głaskany, nadstawia się pod rękę. Dobrze czuje się w towarzystwie innych piesków. Nie znamy jego stosunku do kotów. Pongo pięknie chodzi na smyczy. Jego poziom aktywności zależy od dnia, od pogody, od jego humoru. 😉 Raz ma w sobie wystarczająco energii, by przebiec maraton, a kiedy indziej starcza mu jedynie krótki spacer. Lubi wodę, kąpiele w jeziorze. Pongo idealnie odnajdzie się u boku spokojnych osób, którym będzie mógł towarzyszyć w życiu codziennym.

Uzi to pies w typie posokowca bawarskiego. Został porzucony przez właściciela.  Ma około 2/3 lata. Jego pyszczek jest pokryty starymi ranami i bliznami, zapewne od pogryzień przez inne psy. Mimo nieprzyjemnej przeszłości, Uzi to pogodny i uśmiechnięty psiak. Jest u nas od kilku miesięcy. Już od samego początku dał się poznać jako radosny i niesamowicie czuły, czasem wręcz nachalny pies. Jest typową przylepą. Z ekscytacji skacze na ludzi, opiera się łapkami, merda ogonkiem we wszystkie strony. Podczas głaskania wygina się we wszystkie strony, ociera się o opiekuna. 🙂 Posokowiec bawarski z natury ma przyjazne usposobienie, dlatego często pełni rolę psa rodzinnego. Należy jednak pamiętać, że natura posokowca to bieganie i tropienie. Pies tej rasy potrzebuje codziennej dawki ruchu, dlatego nie nada się dla domatorów albo osób, których bardzo często nie ma w domu. Źle znosi samotność, dlatego tym bardziej powinien trafić pod opiekę osoby aktywnej, która poświęci mu odpowiednią ilość czasu. Silny instynkt łowiecki tego psa może spowodować, że pójdzie w pogoń za zwierzęciem. Potrzeba gonienia u posokowców jest niepohamowana i trzeba się z tym liczyć. Z uwagi na temperament Uziego, nie polecamy go do domu z kotami. Psy lubi, ale nie wszystkie. W kojcu mieszka z Nexi. Marzy nam się dla Uziego aktywna rodzina, doświadczona w opiece nad psami rasy myśliwskiej. Uzi najlepiej czułby się w domu z ogrodem, w którym mógłby się wyszaleć.