Adopcje w dwupaku należą do jednych z trudniejszych. Mało kto decyduje się od razu na dwa psy…
Tusia i Toto zostali razem porzuceni. Z natury to wrażliwe i czułe pieski, po przybyciu do schroniska były oszołomione i przystosowanie się do nowej sytuacji zajęło im trochę czasu. To młode psiaki; lata świetności powinny spędzać u boku kochających ludzi, otoczone opieką i troską. Pieski są bardzo ze sobą związane. To czworonogi o bardzo przyjaznym i proludzkim usposobieniu. Tęsknią za kontaktem z człowiekiem, proszą o uwagę i wystawiają brzuszki do głaskania. Są wpatrzone w człowieka i siebie nawzajem. Ubóstwiają kontakt z ludźmi, uwielbiają pieszczoty i mizianki. Są ufne, chętnie przyjmują głaski. Tusia to suczka o średnim poziomie aktywności. Na wybiegu Tusia eksploruje nieznane tereny i zapachy. Dziewczynka lubi się bawić i w swoje zabawy zawsze angażuje Toto. To duet nierozłączny, dlatego marzy nam się, aby znalazła się rodzina, która przyjmie ich razem do swojego domu.

Reni to małych rozmiarów sunieczka. Jest młodziutka, a jej stan fizyczny i psychiczny wskazuje, że w swym krótkim życiu zdążyła już wiele przeżyć. To cudowna sunia ze smutną przeszłością. Ktoś jej za wczasu nie wysterylizował, dopuścił do tego, by zaszła w ciążę, a potem wyrzucił. Renia to czuła i wrażliwa sunia, bez cienia agresji. Jest niepewna siebie, nieśmiała. Boi się gwałtownych dźwięków i szybkich ruchów, dlatego nie nadaje się do domu z małymi dziećmi. To typ uległej psinki. Mimo swoich obaw, dała się poznać jako suczka przepełniona miłością do człowieka. Do znajomych podchodzi po głaskanie, nawet nieśmiało opiera się łapkami o nogi, byleby być jak najbliżej opiekuna. Ogromnym ułatwieniem w procesie socjalizacji jest zamiłowanie Reni do dobrego jedzonka. 🙂 Z chęcią zajada się smaczkami, nawet jeśli zdobycie ich oznacza potrzebę zjedzenia ich z dłoni. W domowych warunkach w mgnieniu oka zamieni się w pieszczoszka i pieska do towarzystwa. 🙂 Renatka dogaduje się z innymi psami, na koty nie była sprawdzana. Słabo chodzi na smyczy. Zachęcamy do poznania Renatki osobiście, na pewno zauroczy Was swoim charakterkiem! Dajcie szansę Renatce, na pewno nie pożałujecie!
Renia chętnie zamieszka u zwierzolubnej rodzinki. Idealnie odnajdzie się w domku z ogródkiem.

Arna to dużych rozmiarów młoda sunia. Jest tak wesoła i pogodna, że nie da się jej nie lubić. Każdego wita z uśmiechniętą mordką, jest pozytywnie nastawiona do całego świata. Kocha ludzi i jest spragniona czułości, wpycha się na kolana i podskakuje na człowieka. Wspaniale dogaduje się z Cito, gdy zaczną się gonić i ze sobą szaleć, ich zabawom nie ma końca 🙂 Sunia ufa każdemu, już przy pierwszym kontakcie liże po rękach i twarzy. Arna jest zapatrzona w człowieka jak w obrazek. Na spacerach w pierwszej chwili trochę ciągnie, ale szybko się uspokaja. To energiczna i ciekawska sunia, lubi swobodę. Chętnie węszy, biega i skacze po wybiegu, tarza się w trawie. Przybiega na zawołanie. Gdy ma na to ochotę, przyjdzie i poprosi o pieszczoty. Potrafi podawać łapę, ma zadatki na naukę innych sztuczek. To inteligentna i mądra suczka. Świetnie sprawdzi się jako przyjaciel aktywnej osoby, z którą będzie mogła przeżywać niezapomniane przygody. Powinna trafić do domu znającego rasę, Arna potrzebuje mądrego i konsekwentnego właściciela.

Lusia i Michu wylądowały w schronisku po śmierci właściciela. To, że trafiły do schroniska razem jest jednocześnie ich przekleństwem i zbawieniem. Przekleństwem – bo mało kto decyduje się na adopcję dwóch psów. Zbawieniem, bo mogą na sobie opierać i być dla siebie wzajemnym wsparciem. Psiny są nierozłączne, wszystko robią wspólnie. Wspólnie jedzą, śpią i wybierają sobie psich kolegów. Razem także wybierają, które psy lubić, a które obszczekiwać. Doskonale się uzupełniają. To Lusia rządzi w tym duecie, jest bardziej dominująca. Chętnie podstawia się do pieszczot, z zadowolenia mruży oczka i merda krótkim ogonkiem. Bywa zazdrosna o człowieka, lubi być w centrum uwagi. Jest też śmielsza, po szybkim zapoznaniu daje się głaskać obcym osobom, dodaje odwagi Michowi. Michu trochę obawia się nieznajomych, potrzebuje chwili, by zaufać. Gdy się już otworzy, okazuje się być strasznie przyjaznym, przyjacielskim psiakiem. Dużą przyjemność sprawia mu głaskanie po karku i pleckach.
Ciężko powiedzieć, jak dogadałyby się z innym pieskiem lub kotkiem w domu.
Lusia to drobna sunia sięgająca łebkiem do kolana. Michu jest trochę większy i masywniejszy, sięga nad kolano. Pieski mają po 5 lat. Bardzo prosimy w ich imieniu o dobry domek!

Viva to młoda sunia, która została porzucona. To cud, że nie zamknęła się w sobie po wyrzuceniu przez właściciela i wciąż jest radosną sunią. Po zachowaniu jesteśmy w stanie stwierdzić, że mogła wcześniej mieszkać w domu: nie ma problemu z zachowaniem czystości, potrafi chodzić na smyczy, nie niszczy, zna i wie do czego służą zabawki. To typowo domowa sunia. A jaki charakter ma Viva? To sympatyczna, pocieszna i fenomenalna suczka. Zgodna z innymi pieskami i kotkami. Zaprzyjaźniła się z Dredo, któremu pomogła otworzyć się przed ludźmi. Nie zaczyna konfliktów, trzyma się na uboczu. Fantastyczna z niej psina. Uwielbia człowieka, jest ufna i już w pierwszym kontakcie skrada serca. 🙂 Nie da się jej nie polubić, jest tak urocza i pozytywna. Na spacerach mknie przed siebie, ma w sobie sporo energii. Po spacerach lub wybieganiu się na schroniskowym ogrodzie kładzie się i odpoczywa. To suczka o średnim poziomie aktywności. Świetnie odnajdzie się w domu z ogrodem, ale w bloku też powinna sobie poradzić.
Viva czeka na swojego człowieka. Może to Ty nim zostaniesz?

Jaga to maleńka sunia, jedna z najmniejszych piesków w schronisku. Do schroniska trafiła wraz z córkami: Manią, Mady i Bertą. To typ zazdrośnika, najchętniej nie dopuszczałaby innych psów do „swoich” ludzi. Chce być w centrum uwagi, broni człowieka przed innymi psami. Choć jest najmniejsza z całej bandy, to ona rządzi w ekipie. 🙂 Z pewnością uważa się za zdecydowanie większą, niż jest w rzeczywistości. Bez wahania potrafi pokazać innym psom, kto jest szefową stada, nawet jeśli są to czworonogi o sporych rozmiarach. Berta, Mania i Mady to posłuszne córy i schodzą jej z drogi. Warto wziąć pod uwagę, że nie każdy pies pozwoli tej malutkiej suni rządzić w relacji z nim. Gdyby miała trafić do domu z pieskiem innym niż któraś z jej córek, musiałby być to pies uległy i stateczny. Konieczne będzie wcześniejsze zapoznanie.

Mania trafiła do schroniska w wyniku interwencji z jeszcze trzema suniami (mamą- Jagą i siostrami: Mady i Bertą). W momencie przybycia była dziką sunią, teraz jest już całkowicie oswojona. Przeszła ogromną metamorfozę. Mania jest suczką średniej wielkości, sięga głową do kolana. Posturą przypomina beagle. Jest szczupła, zgrabna i proporcjonalnie zbudowana. To młoda suczka, pełna energii i pozytywnego nastawienia do świata. Bardzo chętnie bawi się z innymi czworonogami. Szczególnie ulubiła sobie zabawy z Bertą i Nazirem. Mania jest sunia łagodną i przyjazną, bez agresji. Ma w sobie ogromne pokłady miłości do człowieka, jest wylewna w swoich uczuciach. Liże po twarzy i rękach, opiera się łapkami o nogi, trzymają się blisko człowieka. 🙂 Pozytywna z niej dziewczyna, osoba adoptująca na pewno nie pożałuje swojej decyzji.

Berta to młoda, maleńka suczka po przejściach. Trafiła do nas wraz ze swoimi siostrami (Manią i Mady) i mamą- Jagą. Jej zaufanie do ludzi zostało nadszarpnięte, ale na całe szczęście nie zamknęła się w sobie. Berta szuka kontaktu z ludźmi i sama podchodzi. Nie rzuci się od razu w ramiona, ale jest kontaktowa i ma zadatki na „nakolankową” sunię 😉 Na pewno łatwiej byłoby ośmielić się we własnym domu. Berta to wrażliwa i delikatna sunia, która zasługuje na wynagrodzenie nieciekawej przeszłości. Polubiła ostatnio głaskanie, chętnie sadza dupkę obok wolontariuszek i zaczepia o porcję pieszczot. Radość sprawia jej towarzystwo znajomych osób. Fajnie byłoby, gdyby do domu poszła z którąś ze swoich sióstr lub mamą. Nie jest to jednak warunek konieczny.